SING ILANG BAKAL DAKGOLEKI

Minggu-minggu iki, Yesus (Y) digawe bingung awit kanca-kancane sing diantu-antu teka, ora rawuh-rawuh: si Paijo sabala-balane, dik Vero sagerombolane; uga liya-liyane sing mbiyen aktip, saiki koq diundang, ra rawuh. Yesus bingung amarga le nunggu wis suwiii banget. Ndilalah, mas Paul (MP) ngetokke “irunge”.

Y     : Woiiiii….kang! mrenea. Aku dewean ki!

MP  : Ana apa, Yes! Koq undang-undang aku? Biasane khan karo bocah-bocah akeh.

Y     : Wah, lha mbuh ki, tumben-tumbenan ae, ra da nongol, je! Lha aku ki kangen je kumpul karo bocah-bocah, guyonan bareng, sembahyang bareng, dolan bareng. Dak goleki nang ndi-ndi, ra ana!

MP  : Lha koq anehmen, Yes! Khan kene ki uakiiih banget to brayat sing duwe bocah cilik, rada gedhe, lan sing wis gedhe!

Y     : Mangkane kuwi, kang! Padala aku wes mara nangdi-ndi: aku teka nang misa lingkungan, yo ra ana; aku teka nang sembahyangan, yo ora nana; aku nekani kor, yo blas siji-sijia, ora ana.

MP  : Blaiiiiikkk..!! nu, Yes! Lha padha nangdi?? Wooo….aja-aja da nongkrong nang pinggir lapangan kana kae? Utawa coba goleki nggon sing sepi-sepi, sing biasane nggo pacaran. Mbok menawa ana ing kono!

Y     : Wahh….aku yo isin nu, kang! Mosok aku nginjen wong pacaran! Mengko malah ra digagas, nu aku!!

MP  : Apa mara nang ngomah-omah wae! Coba, mbokmenawa amarga udan, njur ora da mrene!

Y     : Apa iya-ya! Yo dakcobane!

[Yesus langsung cengkelak, nggenjot onthele mara nang omah-omah. Saperangan pancen padha nang ngomah: ana sing sinau, ana sing nonton film korea, ana sing nonton tipi, ana sing Rosario st.nokia; saperangan maneh durung ditemokke. Yesus banjur bali maneh, amarga dikulanuwuni, ora dibukake lawang. Padha asiikkk dhewe-dhewe.]

MP  : Piye, Yes?

Y     : Wah-wah, bahaya ki..lha meh kabeh wis duwe keasikkan dhewe-dhewe je. Ketoke wis da lali yen dakundang mrene.

MP  : Wah…piye ya nek ngono kuwi. Aja-aja, njenengan wis ora payu, Yes! Apa sing meh njenengan wenehke wes jadul, ora njamani, ora gaul maneh gitu kanggo wong-wong jaman saiki.

Y     : Wedeww…..!!! aku kalah karo jaman yo berarti? Padhala, jare wong mbiyen, aku ki terkenal dari rajaning raja, ngrajani sakabehe je. Lha koq isa mangkono!!

MP  : capeeekkk…dehh!!!

-----------------------

[nganti tekan dina iki, tulisane mas Paul  diwaca karo Pandhe Piter lan liya-liyane, wong-wong sing diantu-antu Yesus ora teka-teka. Yesus tetep dhewekan. Mung keprungu swara jangkrik sing padha bungah amarga wayahe ngunduri sore. Yesus mandeng dalan, sajak ngarep-arep banget ana bocah sing mara. Pranyata, akeh sing pating sliwer, ananging ora marani Yesus. Njur sapa/apa sing diparani??]