DADI ABDI DALEM SANG KRISTUS

Ing sawijining wayah soré, pakdhé Pitter (PP) karo Mas Paul (MP) padha gegojèkan ana ing lincak ngarep omah, ngisor wit pelem sing padha pating grandhul pelemé, sajak ngawé-awé.

MP  :  Pakdhé, sing diarani abdi kuwi sing kaya ngapa ta jané, semangaté?

PP   :  piyé yo mas, kanggoné jaman saiki, gagasan abdi kuwi wis kalah karo sing jenengé moneytheisme jé.

MP  :  Apa kuwi moneytheisme pakdhé? koq aku lagi krungu?

PP   :  Moneytheisme ki, aliran kepercayaan yèn duwit kuwi hyang mahakuwasa lan hyang nitahaké samubarang bisa ana.

MP  :  Berarti sing duwité akèh sing bisa nguwasani lan bisa agawé apa baé ngunu to pakdhé?

PP   :  Bener mas! mulané, yèn ra ana duwité ya ra obah, ra mlaku, ra kelakon, ra ditindakaké.

MP  :  Lha banjur, bédané karo semangat abdi?

PP   :  Dadi abdi kuwi semangaté dudu bab kadonyan, dudu duwit sing ngerèhaké.

MP  :  Lha njur?

PP   :  semangat abdi kuwi,  ana  duwit  apa  ora,  tetep

          nindakaké kanthi tanggungjawab, dhawuh sing diemban, kepara ora nggawa kauntungan kanggo diri pribadi, ya tetep dileksanani, ngunu.

MP  :  Woo...amrih mulyaning kabèh wong, ya pakdhé?

PP   :  yuppy mas. Ngunu kuwi semangat abdi.