JAPA MANTRA

Setu pon wingi, Mas Paul (MP) ngrapal mantra kanggo nucekake dina wetone, paringane Pakdhe Piter (PP)

MP    :  Pakdhe, piye to carane ngrapal mantra. Lha wingi wetonku rung sida kelakon je. Lha akiih, ra apal-apal. .

             “Niat ingsun pasa weton, sing pasa lair lan batinku. Kakang-kawah adi ari-ari, sedulurku papat keblat, lan kelima pancer, manjinga anunggil ing jero badan sariraku, curiga manjing warangka, warangka manjing curiga, sun jumeneng roroning atunggil, dumung manunggal kalayan Gusti. Saka kersaning Gusti.”

PP     :  Yo diamalke sing temen, aja nganti kleru. Nek kleru sithik wae, ra migunani.

MP    :  Weh….lha koq susahmen to, pakdhe!

PP     :  Lha yo mesti wae,mas! Mantra ki ora baen-baen, kudu diniyati, nganggo laku prihatin barang, pasa lan sesirik.

MP    :  Wooo…ngono to pakdhe! nek dilakoni tenanan, banjur lagi mandi to?? Mengko dakcobane, pakdhe!

PP     :  Yo kudu dilakoni, wong jenenge ngelmu kuwi, kelakone kanthi laku. Nek ora nggo laku, yo mubadir alias mubazir.

MP    :  Aja-aja, semono uga “donga” yo, pakdhe???? donga ki yo kaya mantra, to?

PP     :  Ya iyalah, mas! Donga kuwi mantrane wong agami, wong sing duwe agama lan percaya marang Gusti Allah.

MP    :  Berarti, yo kudu dilakoni kanthi laku, gitukah???

PP     :  Bener banget mas., lan uga yo kudu apal tenan supaya le ngrapal aja kleru, tur kanthi gumolonging ati, budi, jiwa lan sakatoge kekuwatan, gitu.

MP    :  Dadi…..sembahyang ki, pada karo ngramal mantra nu??

PP     :  yo……kurang luwih…..hmmmmm!!!! kaya waosan sepisan dina iki….kersane Gusti.