SABDA DALEM PUNIKA GESANG KULA

Hari ini minggu biasa ke-22, sekaligus hari pembukaan bulan kitab suci nasional (BKS). Seluruh umat Katolik dengan niat tulus kembali menggali semangat dasar iman kepada Allah di dalam Yesus Kristus, melalui kitab suci. Tak terkecuali pakdhe Piter (PP) dan mas Paul (MP).

MP  :  Pakdhé, piyé kitabsuciné wis ketemu? Wèkku wis ketemu, wingi dak goleki sedina jé, jebulané nang njero kardus sing ana ing gudang.

PP   :  Hehe…aku malah rung sempat nggolèki, mas! Kapan ta wiwit bulan kitab suci ki?

MP  :  Ya sajroning wulan Sèptèmber, pakdhé! luwih becik manèh ya wiwit dibukak dening Pasamuwan ing dina iki.

PP   :  Berarti kuwi pendhak dina ta, mas?

MP  :  Ya jenengé baé wulan kitab suci, ya sajroning sewulan to pakdhé! pendhak dina awaké dhéwé nggegulang, sinau, mangertèni kitabsuci.

PP   :  Waduw…dak kira mung yèn pas saraséhan seminggu pisan kaé. Lha ra ngerti koq aku. Ora dosa ta, khan ra ngerti??

MP  :  ckckck….lha wong setaun wektu sing diduwèni, njur mung mijèkaké wektu sewulan nggo nyinau kitabsuci koq ra ngerti ki kepribèn, pakdhé! pakdhé! njur dipertanyakan nu iman é? aja-aja iman yang sesat sing diugemi. Amarga ora tau nyinau kitabsuci.

PP   :  Lha khan imanku ya padha karo imanmu ta, sing diwulangaké guru agama, dikotbahaké romo? Mosok ya klèru?!? Khan sing padha dakugemi ya imané Pasamuwan gitu loh, mas!

MP  :  Ya bener, pakdhé! nanging jenengé iman ki ora mung iman é Pasamuwan, nanging kudu tekan iman pribadi: imanku marang Gusti. Dadi ya kudu dijaga, diurip-urip, diopèni sacara pribadi.

PP   :  Kudu ngono ya, mas?

MP  :  Ya nèk kuwi dudu kudu, nanging pancèné ngono kuwi, pakdhé! amarga iman kuwi sing dadi sarana awaké dhéwé iki pantes mlebu swarga apa ora; mosok ya mèh nunut tanggané?

PP   :  Hehe….maap maap mas! Dak kira ki sing penting baptis, ndhèrèk mis suci, ndhèrèk sembahyangan wis cukup jé!

MP  :  wuuu….. awaké dhéwé kudu nggawa sangu sing saakèh-akèhé pakdhé! mulané nggegulang sabda Dalem Gusti kuwi penting banget, awit sabda Dalem kuwi Sabdaning Gesang Langgeng, gitu, sing nuntun awaké dhéwé kepriyé bisaa pantes mlebu ing swarga.

PP   :  ok, mas! Aku dakmaca kitabsuci saben dina ing wulan Sèptèmber iki.

MP  :  Siiipp… maca bareng aku ya ra dosa gitu.

PP   :  iyoooo, mas! Aku ngerti. Le dosa ki yèn macané saayat thok njur ngrumpi. Iya to?