UT OMNES UNUM SINT

Dina iki, mas Paul (PP) ngrasakake yen kudu pulih asih maneh marang garwane, jeng Maria (JM) sing wis dicidrani. Uripe dirasakake ora begja lan anane mung was sumelang. Urip mung nuruti kanikmatane dhewe pranyata ora gawe tentrem, malah sewalike, ora jenjem lan susah. Ngerti niate mas Paul, pakdhe Piter (PP) rumangsa mongkog atine.

MP  :  dik, aku njaluk pangapuramu ya. Pirang-pirang wulan iki, aku wis nyidrani kasetyan sing mbiyen dadi kasaguhanku urip bareng karo kowe rikala susah utawa bungah.

JM   :  ana apa, to mas! Koq njanur gungung omong kaya ngono?

MP  :  Aku wis selingkuh, dik! Karo mbah Yudasti. Aku ngakoni, yen aku kleru, uripku wis ora bener. Aku wis negakake kowe lan mung nuruti kanikmatanku dhewe. Aku salah, dik! Aku luput, dik! Aku keduwung….wis dosa marang Allah lan gawe kuceming brayate dhewe.

JM   :  Aku wis ngerti koq mas, prakara kuwi! Pancen aku ora isa mbuktekake, ananging aku bisa ngrasakake yen mas wis ora setya. Aku wis siap mas ngadhepi prakara-prakara kaya mangkene iki, wiwit mbiyen awake dhewe janji ingarsane Pasamuwan.

MP  :  aduuhh..dik! semono gedhene katresnanmu marang aku. Aku keduwung banget, dik. Aku egois…

JM   :  Aku wis ngapura awakmu mas, wiwit aku ngrasakake prakara iki. Aku nresnani mas sawutuhe, ya kaluwihane mas, ya kalemahane mas. Sing penting saiki, awake dhewe, luwih-luwih mas, mbangun urip anyar. Awit katresnan mono, netepi apa sing dadi dhawuh-dhawuh Dalem Gusti, lan sing dadi kasaguhane dhewe rikala nikah mbiyen. Kuwi sing kudu terus dadi kasetyane awake dhewe, ya dadi wujude iman marang Gusti.

MP  :  Iyo, dik! Aku mangerti saiki, egoisku mung marakake aku ora bisa manunggal karo kowe mbangun brayat sejati. Aku njaluk tulung marang kowe, dik, supaya tansah njaga lan ngelingke aku.

JM   :  Aku ora bakal kentekan ati mas, kanggo ngupaya supaya brayate dhewe tansah apik, miturut piwulange Pasamuwan. Aku tansah nresnani mas, nganti pungkasaning uripku.

MP  :  Maturnuwun, yo dik. Tulungana aku lan tangekna aku. Aku rumangsa sekeng banget, lan aku dadi wong bodho ana ing brayat, sing wis nyiak-nyiakake katresnanmu. Aku arep sinau karo kowe, kepriye tresna sing sejati kuwi, supaya aku sangsaya bisa manunggal karo kowe. Brayate dhewe sangsaya dadi siji, kaya Allah karo Gusti Yesus yo siji; kaya Gusti Yesus karo Pasamuwan ya siji; kaya Pasamuwan sing dadi salira Dalem ya siji.

JM        :           Iyo, mas! Aku ngapura kowe lan katresnanku tetep marak kowe. Awit aku pracaya Gusti sing nresnani awake dhewe ora tau kendhat anggone paring katresnan, supaya awake dhewe tansah bisa tresna-tinresnan.